در یک رابطه‌ی عاشقانه سالم، تبادل عشق، احترام و توجه متقابل وجود دارد. اما گاهی اوقات، حس ناخوشایندی به سراغمان می‌آید: اینکه طرف مقابل فقط به نیازهای خودش اهمیت می‌دهد و ما را نادیده می‌گیرد. این حس می‌تواند بسیار آزاردهنده و آسیب‌زننده باشد و باعث فرسایش رابطه شود. اما چرا این اتفاق می‌افتد؟ دلایل مختلفی می‌توانند باعث ایجاد چنین احساسی در رابطه شوند. شناخت این دلایل، اولین قدم برای حل این مشکل و بهبود کیفیت رابطه‌تان است. در ادامه، به 21 نکته در این خصوص اشاره می‌کنیم:

• 🌐

  خودمحوری ذاتی:

  برخی افراد ذاتا تمایل بیشتری به تمرکز بر خود و نیازهایشان دارند. این به معنای بد بودن آنها نیست، بلکه نشان‌دهنده‌ی یک ویژگی شخصیتی است.
• 🌐

  عدم آگاهی:

  ممکن است طرف مقابل اصلا متوجه نباشد که رفتارش خودخواهانه به نظر می‌رسد. شاید او فکر می‌کند که همه‌چیز خوب پیش می‌رود.
• 🌐

  مشکلات در برقراری ارتباط:

  اگر طرفین نتوانند به درستی نیازها و خواسته‌های خود را به یکدیگر بیان کنند، سوءتفاهم و احساس نادیده گرفته شدن به وجود می‌آید.
• 🌐

  تجربیات گذشته:

  تجربیات تلخ گذشته، مانند روابط قبلی آسیب‌زننده، می‌توانند باعث شوند فرد برای محافظت از خود، بیشتر به نیازهای خودش توجه کند.
• 🌐

  استرس و فشار:

  زمانی که فرد تحت استرس و فشار زیادی باشد، ممکن است به طور ناخودآگاه تمرکزش بر روی نیازهای خودش بیشتر شود.
• 🌐

  کمبود عزت نفس:

  افرادی که عزت نفس پایینی دارند، ممکن است برای جبران احساس ناامنی، بیشتر به دنبال جلب توجه و تامین نیازهای خود باشند.
• 🌐

  تفاوت در اولویت‌ها:

  گاهی اوقات تفاوت در اولویت‌های زندگی، باعث می‌شود که نیازهای یک طرف بیشتر از طرف دیگر مورد توجه قرار گیرد.
• 🌐

  عدم همدلی:

  همدلی، توانایی درک احساسات و دیدگاه‌های دیگران است. کمبود همدلی، باعث می‌شود فرد نتواند نیازهای طرف مقابل را به درستی درک کند.

• 🌐

  سوء استفاده عاطفی:

  در برخی موارد، رفتارهای خودخواهانه می‌تواند نشانه‌ای از سوء استفاده عاطفی باشد.
• 🌐

  بیماری‌های روانی:

  برخی از بیماری‌های روانی، مانند اختلال شخصیت خودشیفته، می‌توانند باعث شوند فرد فقط به نیازهای خودش اهمیت دهد.
• 🌐

  انتظارات غیرواقعی:

  اگر انتظارات شما از رابطه غیرواقعی باشد، ممکن است احساس کنید که نیازهایتان برآورده نمی‌شود.
• 🌐

  عدم تلاش برای شناخت یکدیگر:

  اگر طرفین برای شناخت عمیق یکدیگر وقت نگذارند، ممکن است نتوانند نیازهای همدیگر را به درستی درک کنند.
• 🌐

  عدم قدردانی:

  اگر طرف مقابل از زحمات و تلاش‌های شما قدردانی نکند، ممکن است احساس کنید که نادیده گرفته می‌شوید.

• 🌐

  بی‌توجهی به علایق و خواسته‌ها:

  اگر طرف مقابل به علایق و خواسته‌های شما بی‌توجه باشد، ممکن است احساس کنید که به شما اهمیتی نمی‌دهد.
• 🌐

  مقایسه با دیگران:

  مقایسه رابطه‌ی خود با روابط دیگران، می‌تواند باعث ایجاد احساس نارضایتی و نادیده گرفته شدن شود.
• 🌐

  عدم تعادل در قدرت:

  در روابطی که یک طرف قدرت بیشتری دارد، ممکن است طرف مقابل احساس کند که نیازهایش نادیده گرفته می‌شود.
• 🌐

  تغییر در شرایط زندگی:

  تغییرات بزرگ در زندگی، مانند تولد فرزند یا تغییر شغل، می‌تواند باعث شود که تمرکز فرد بر روی خودش بیشتر شود.
• 🌐

  فقدان سرگرمی‌های مشترک:

  اگر طرفین سرگرمی‌های مشترکی نداشته باشند، ممکن است احساس کنند که از یکدیگر دور شده‌اند و نیازهایشان نادیده گرفته می‌شود.
• 🌐

  عدم توجه به نیازهای جنسی:

  بی‌توجهی به نیازهای جنسی یک طرف، می‌تواند باعث ایجاد احساس نارضایتی و نادیده گرفته شدن شود.

• 🌐

  سکوت و اجتناب:

  اگر طرفین از صحبت کردن درباره‌ی مشکلات رابطه اجتناب کنند، ممکن است مشکلات کوچک به تدریج بزرگ‌تر شوند.
• 🌐

  فقدان حمایت عاطفی:

  عدم حمایت عاطفی از طرف مقابل، می‌تواند باعث ایجاد احساس تنهایی و نادیده گرفته شدن شود.

این 21 نکته، تنها بخشی از دلایل احتمالی هستند. هر رابطه‌ای منحصر به فرد است و باید با توجه به شرایط خاص خود مورد بررسی قرار گیرد. اگر در رابطه‌ی خود با این مشکل روبرو هستید، باید با طرف مقابل خود صحبت کنید و احساسات خود را به او بیان کنید. سعی کنید با همدلی و درک متقابل، به راه حلی برسید که رضایت هر دو طرف را جلب کند.

در صورت نیاز، می‌توانید از کمک یک مشاور متخصص در امور خانواده و روابط، استفاده کنید.

چرا گاهی در روابط عاشقانه احساس می‌کنیم که طرف مقابل فقط به نیازهای خود توجه می‌کند؟ 21 نکته

خودشیفتگی پنهان یا آشکار

گاهی اوقات، رفتار خودمحورانه ناشی از ویژگی‌های شخصیتی است. ممکن است فرد به اختلال شخصیت خودشیفته مبتلا باشد یا صرفا گرایش‌های خودشیفتگی داشته باشد که باعث می‌شود نیازهای خود را در اولویت قرار دهد. در این حالت، همدلی با دیگران برای فرد دشوار است و نمی‌تواند به درستی احساسات و نیازهای طرف مقابل را درک کند. این افراد معمولا به دنبال تحسین و تایید دائمی از طرف دیگران هستند و ممکن است از روابط به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنند. رفتار خودخواهانه در این افراد اغلب غیرارادی است و ناشی از الگوهای فکری و رفتاری عمیق‌تر است. در این موارد، کمک گرفتن از یک متخصص روانشناس می‌تواند برای بهبود رابطه ضروری باشد. شناخت این الگوها اولین قدم برای حل مشکل است.

عدم بلوغ عاطفی

بلوغ عاطفی به توانایی مدیریت و ابراز احساسات به شکل سالم و سازنده اشاره دارد. فردی که از نظر عاطفی نابالغ است، ممکن است نتواند به درستی نیازهای خود و دیگران را تشخیص دهد. چنین فردی ممکن است در برقراری ارتباط موثر، همدلی و درک احساسات دیگران با مشکل مواجه شود. این افراد معمولا به دنبال راه‌های آسان و سریع برای رفع نیازهای خود هستند و به پیامدهای رفتار خود بر دیگران توجه نمی‌کنند. عدم بلوغ عاطفی می‌تواند ناشی از تجربیات دوران کودکی، تربیت نادرست یا عدم آموزش مهارت‌های عاطفی باشد. کار کردن بر روی خودآگاهی و یادگیری مهارت‌های ارتباطی می‌تواند به بهبود بلوغ عاطفی کمک کند. صبر و درک متقابل در رابطه با این افراد بسیار مهم است. تمرین همدلی و گوش دادن فعالانه می‌تواند به فرد در درک بهتر نیازهای طرف مقابل کمک کند.

سبک دلبستگی ناایمن

سبک دلبستگی، الگوی رفتاری است که در دوران کودکی در رابطه با مراقبین اصلی شکل می‌گیرد و بر روابط بزرگسالی تاثیر می‌گذارد.سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی یا مضطرب) می‌تواند باعث شود فرد در روابط خود به صورت خودخواهانه رفتار کند.افراد با دلبستگی اجتنابی ممکن است از صمیمیت دوری کنند و نیازهای خود را مهم‌تر از نیازهای طرف مقابل بدانند.افراد با دلبستگی مضطرب ممکن است به شدت به تایید و توجه طرف مقابل نیاز داشته باشند و به همین دلیل، نیازهای خود را به طور اغراق‌آمیز مطرح کنند.شناخت سبک دلبستگی خود و تلاش برای تغییر الگوهای رفتاری ناایمن می‌تواند به بهبود کیفیت روابط کمک کند.

درمان دلبستگی ناایمن با کمک یک متخصص روانشناس می‌تواند بسیار موثر باشد.

آگاهی از تاثیر سبک دلبستگی بر رفتارها، اولین قدم برای تغییر است.ایجاد یک رابطه امن و مبتنی بر اعتماد، می‌تواند به ترمیم آسیب‌های دلبستگی کمک کند.